738. bəzən gözümüzün qabağındakını görmürük və gözlərimizi nə qədər geniş açmağımızın da bir köməyi olmur. düşünürəm bəlkə də əslində duyuruq, bilirik, amma doğru zaman olmadığı üçün şüura təqdim etmirik?
bəlkə də hamıda belə deyil, mənə aid bir xüsusiyyətdi. başım o qədər şəxsi məsələlərimə qarışıb ki, ətrafımdakıları görməmişəm. bilmirəm buna görə məyus olum, yoxsa yaxşısı elə beləymiş? məncə hələ gec deyil, məncə kompensasiya edə biləcəm